PCOS با علائم تعادل هورمونی همراه است که زنان را درگیر می کند. با اینکه علت آن کاملاً شناخته نشده این باور وجود دارد که عدم توازن هورمون های جنسی و مقاومت به اثرات هورمون انسولین، مشکلات اصلی هستند. این مشکلات موجب علائم و عوارضی مانند افزایش موهای زائد صورت و بدن، قاعدگی نامنظم، ناباروری و مقاومت به انسولین می شوند. PCOS شایع ترین اختلال هورمونی در زنان است و یکی از علل ناباروری که 5 تا 10% زنان در سنین باروری را مبتلا می کند و حتی می تواند دختران در سنین 11 سالگی را نیز درگیر کند. از آنجایی که علائم این بیماری نامرتبط هستند و معیارهای تشخیصی واضحی وجود ندارند، بیماری دراغلب زنان تا دهه 20 یا 30 زندگی تشخیص داده نمی شود. این بیماری خانوادگی به نظر می رسد و در زنانی که خواهران مبتلا به PCOS دارند احتمال ابتلا 2 برابر است. از آنجایی که معیارهای تشخیصی واضحی وجود ندارد باید حداقل 2 مورد از موارد زیر وجود داشته باشد تا PCOS تشخیص داده شود.

سندرم تخمدان
- افزایش تولید هورمون های مردانه (آندروژنها)
- عدم تخمک گذاری
- تخمدان های پلی سیستیک: شکل اصلی PCOS تخمک هایی است که آزاد نمی شوند. در عوض، مایع اطراف تخمک ها انباشته می شود و تشکیل ساک یا cyst می دهد. با این که این مشخصه منشأ نام این اختلال است؛ همه زنان که مبتلا به PCOS تشخیص داده می شوند تخمدان های پلی سیستیک ندارند.